دبیر و عضو هیات مدیره‌ی سندیکای صنعت مخابرات ایران، تاکید دارد: "مسوولان دولتی متخصص در ارائه‌ی آمار سطحی، باید تغییر کنند و یا یاد بگیرند که باید مهارت در اقدام و عمل داشته باشند؛ همان چیزی که مردم باید آن را در زندگی خود ببینند، صنعتگران در کار خود و یا هم‌صنفی‌های خود آن را حس نمایند".
با تعیین شعار سال 1399 به عنوان سال "جهش تولید"، ما از هم اکنون خود را آماده کرده‌ایم که پس از خاتمه تعطیلات نوروزی به انواع و اقسام پرسش‌ها و جداول ارسالی از جانب نهادهای دولتی و حاکمیتی در حداقل زمان پاسخ دهیم.

درست است که دستگاه‌های دولتی بر تشکل‌های خصوصی منت می‌گذارند و از آنان مشورت می‌گیرند تا در تصمیم‌سازی‌ها از آنها استفاده کنند؛ اما نباید فراموش شود که نهادهای دولتی نقش سیاستگذاری و برنامه‌ریزی دارند و نه برنامه‌گیری.

مدت زمانی که برای دریافت نظرات و پیشنهادات بخش خصوصی در نظر گرفته می‌شود آنقدر کم است که گویی نهادهای دولتی شبانه و به صورت ضربتی قرار است نسخه‌ی درمان را تهیه و ابزار عملیاتی شدن آن را فراهم آورند، اما آنچه که به عنوان دستاورد ابلاغ می‌شود غالبا سرتاسر ابهام، تناقض، عدم جامعیت، نداشتن شاخص اندازه گیری و به دور از هرگونه ریسک پذیری است.

همین رویکردهاست که اعضای تشکل‌ها که راهبران و مولدها هستند را ناامید و ناباور و ستاد تشکل‌ها را از دریافت نظرات سازنده‌ی آنان محروم می‌نماید و یک تنه باید مشق خواسته شده را بنویسند که مبادا محکوم به کم‌کاری و کم توجهی شوند.

قوانین، آئین‌نامه‌ها و بخشنامه‌ها آنچنان با احتیاط تهیه می‌شود که مبادا به مجریان و مدیران ارشد که اعتقادی به خوداتکایی، استقلال و میهن پرستی ندارند، بر بخورد.

مسوولان دولتی متخصص در ارائه‌ی آمار سطحی، باید تغییر کنند و یا یاد بگیرند که باید مهارت در اقدام و عمل داشته باشند؛ همان چیزی که مردم باید آن را در زندگی خود ببینند، صنعتگران در کار خود و یا هم‌صنفی‌های خود آن را حس نمایند.

این را از این بابت نمی‌گوییم که از کار ناامید شدیم، بلکه می‌خواهیم بیان کنیم که تعامل، حوصله و تلاش بی‌وقفه‌ی ما از نفهمی ما نیست، بلکه از درایت ما و دادن درس به سست اندیشان است.

ما که هزینه‌های سنگین تحقیق و تولید را بدون کمک و حتی تضمین بازار انجام می‌دهیم، چرا باید تن به امضای قراردادهای بدون تضمین پرداخت هم بدهیم. فرصت‌ها از دست می‌رود و تهدیدها جدی‌تر می‌شود.

حرکت در جهت تولید پس از شعارهای چند سال گذشته مثل اقتصاد مقاومتی، حمایت از کالای ایرانی و رونق تولید، با ارزیابی مدبرانه‌ی مقام معظم رهبری در رابطه با محقق شدن حدود 10 درصد، باید زنگ خطر و هشداری به ما باشد که "گر در خانه کس است، یک حرف بس است".